ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ !
ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΚΑΙΟ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ σημερινής ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΛΑΟΥ και μόνο μια ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΑΛΛΑΓΗ σε ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ θα μας σώσει ! Μας επιβεβαιώνει ο γνωστός Συνταγματολόγος Καθηγητής Ανδρέας Δημητρόπουλος, μέλος της απωλεσθείσας «Επιτροπής Διαβούλευσης για την Αναθεώρηση του Συντάγματος», που ΠΡΟΕΚΥΨΕ αμέσως μετά και ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΤΗΣ Νέας Ελληνικής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης την 7η ΜαΊου 2016 ( www.s120s.gr ) και δεν ανακοινώθηκαν ακόμη τα Πορίσματά της επίσημα, εξαιτίας των απαντήσεων των Ελλήνων στα Ερωτηματολόγιά της! Ο ίδιος υιοθετεί και την άποψή μας ότι χρειάζεται στο ΝΕΟ Σύνταγμά μας η ύπαρξη δεύτερου Σώματος Γερουσίας ( που εμείς θεμελιώσαμε και λειτουργούμε ανελλιπώς από 11/11/11 ως ΔΗΜΟΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΩΝ – www.dimovoulio.gr , έχοντας δημιουργήσει ήδη Συνταγματικό Έθιμο !) για να μεριμνά μεταξύ άλλων και όταν προκύπτει η «ΤΥΡΑΝΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ» των ημερών μας με δυσαρμονία Βουλευτών και Λαϊκής Κυριαρχίας !.
Άρθρο του Ανδρ. Δημητρόπουλου
Καθηγητή Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή: greek-market-research.com
Εδώ και μερικά χρόνια – και κυρίως τα δύο τελευταία- ζούμε στην Ελλάδα ίσως την πλέον εκφυλιστική μορφή του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού, το φαινόμενο της «τυραννικής πλειοψηφίας». Ο τίτλος φαίνεται να περιέχει κάποιαν αντίφαση. Πλειοψηφία και τυραννική; Προφανώς πρόκειται για κοινοβουλευτική πλειοψηφία τυραννική απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία του Λαού. Πρόκειται για κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία συμπεριφέρεται ως δυνάστης, κραδαίνοντας μάλιστα αναιδώς και «πιστοποιητικό δημοκρατικής νομιμοποίησης» αν και η ίδια καλά γνωρίζει, ότι το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της την εγκατέλειψαν και πλέον δεν αντιπροσωπεύει παρά ελάχιστο ποσοστό του Εκλογικού Σώματος. Ενεργεί σε πολλές περιπτώσεις προφανώς αντίθετα προς την θέληση – αλλά και τα συμφέροντα – του Λαού επικαλούμενη το «χρέος» της να ενεργεί προς το συμφέρον του, επικαιροποιώντας έτσι το περιβόητο από το δυναστικό παρελθόν: «όλα για τον Λαό αλλ΄ ουδέν δια του Λαού». Η διαφορά της βέβαια από τον κληρονομικό δυνάστη είναι, πως γνωρίζει, ότι – αντίθετα προς αυτόν- είναι αναλώσιμη και προσπαθεί έτσι να εκμεταλλευθεί και το τελευταίο δευτερόλεπτο παραμονής της στην εξουσία.
Η τυραννική πλειοψηφία ακραία περίπτωση απομάκρυνσης από την αρχή της ταυτότητας και εναρμόνισης Κοινοβουλίου \ Λαού (όταν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ταυτίζεται με την πλειοψηφία Λαού) και είναι κορυφαία έκφραση της μεταξύ τους αντίθεσης και δυσαρμονίας (όταν η μειοψηφία Λαού είναι κοινοβουλευτική πλειοψηφία). Κάποτε μια τέτοια αντίθεση ήταν αρχικά αδιανόητη, αργότερα σπάνια και οπωσδήποτε περιστασιακή, κυρίως σε περιπτώσεις μετάστασης βουλευτών από κόμμα σε κόμμα (βλ τα γεγονότα του 1965) ή σε κακή λειτουργία του εκλογικού συστήματος (βλ βουλευτικές εκλογές 1956) . Ήταν η εποχή που η Δημοκρατία συμβάδιζε με τον κοινοβουλευτισμό ενάντια στην Μοναρχία. Τότε που το κοινοβουλευτικό ήταν εξ ορισμού και δημοκρατικό, η περίοδος της παντοδυναμίας της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Η ιστορική πορεία κατέδειξε, ότι Continue reading
